Szkolenie składa się z zestawu uniwersalnych, praktycznych i łatwych w użyciu sposobów rozwiązywania problemów i pokonywania trudności w życiu zawodowym i w dylematach osobistych. Szkolenie prowadzone jest w formie warsztatów, przy wykorzystaniu aktywnych metod nauczania, takich jak: odgrywanie ról, analizy przypadków, dyskusje, itp. Prezentowane metody kreatywnego myślenia sprawdzają się we wszystkich obszarach życia, można je stosować indywidualnie oraz zespołowo, także poza pracą.
Cele szkolenia:
Głównym celem szkolenia jest rozwijanie twórczych zdolności osób i zespołów, otwarcie na kreatywność poprzez poznanie i przećwiczenie technik generowania pomysłów, które można stosować indywidualnie i w zespołach.
oraz:
– rozwijanie twórczych zdolności osób i zespołu – zapoznanie i przećwiczenie konkretnych technik generowania pomysłów.
– zrozumienie procesu – drogi, jaką musi pokonać umysł aby wypracować pomysł, bądź zbliżyć się do niego (poprzez wygenerowanie idei bliskich rozwiązaniu ostatecznemu).
– poznanie czynników i okoliczności, jakie są niezbędne ludzkiemu umysłowi do swobodnego generowania pomysłów (inteligencja emocjonalna).
– odblokowanie schematycznego myślenia, ale także pobudzenie gotowości do zmian, odkrywanie potencjału własnego i potencjału drzemiącego w każdym produkcie, przedmiocie i… Osobie.
– uruchomienie lub wzbogacenie twórczego myślenia, twórczej postawy wobec problemów.
– trening buduje w uczestnikach świadomość, że kreatywność nie jest talentem, tylko sposobem myślenia, na który dajemy sobie zgodę lub nie, oraz, że kreatywność jest cechą i częścią inteligencji emocjonalnej – a więc cechą, którą można kształtować i modelować całe życie.
Korzyści dla uczestników:
– motywacja uczestników szkolenia do zastosowania technik kreatywnych w praktyce zawodowej i dylematach osobistych
– wsparcie w rozwijaniu technik twórczego myślenia i budowania postawy twórczej wobec trudności
– wsparcie metodologiczne i psychologiczne uczestników szkolenia w codziennej praktyce zawodowej
Program szkolenia:
Część teoretyczna – wiadomości podawane „w pigułkach”:
1. Prawdy i mity o kreatywności. Kreatywność, jako dobrowolny sposób myślenia i świadomość własnych możliwości rozwoju, jako jeden z filarów inteligencji emocjonalnej.
2. Ciekawość poznawcza, motywacja twórcza, zaufanie do własnych możliwości – podstawowe sprawności poznawcze związane z umiejętnością generowania pomysłów i wyboru najlepszego.
3. Kreatywność ≠ twórczość ≠ innowacyjność.
4. Jak radzić sobie ze zniechęceniem, prokrastynacją, spadkiem motywacji, wypaleniem, lękiem przed impotencją twórczą, przekonaniem o własnej niekompetencji intelektualnej.
5. Przeszkody we wspólnym myśleniu – wspólnym generowaniu pomysłów (aspekty słuchania emocjonalnego i „idea killers”).
6. Podstawowe założenia treningu twórczości – zasady i strategie technik stymulacji myślenia.
Sesje kreatywne (zadania indywidualne i w grupach):
a) Trening twórczości:
1. Rozgrzewka mózgu – proste sposoby na rozpoczęcie działania kreatywnego.
2. Klimat grupowy – techniki tworzenia klimatu sprzyjającemu tzw. efektowi grupowemu, czyli zdolności wspólnego myślenia (techniki: kojarzysz mi się z, część większej całości i/lub podobne).
3. Abstrahowanie, dokonywanie skojarzeń, dedukcja, analogie, myślenie metaforyczne i.in. – wybór technik rozwijających indywidualny poziom sprawności w wykonywaniu operacji intelektualnej (jest to najbardziej rozbudowana część treningu – wśród prezentowanych technik mogą znaleźć się: popularny diagram ryby, łańcuch i gwiazda, piramidy skojarzeń, funkcje bez przedmiotów, pytania Osborna, chińska encyklopedia, zalety wad i wady zalet, i inne).
4. Ciekawość poznawcza i tzw. potrzeba naprawiania, czyli motywatory wspierające aktywność twórczą – przykładowe techniki rozwijające umiejętność pobudzania procesu motywacyjnego w celu zamierzonej aktywności twórczej (techniki: co mnie dziwi, ciekaw jestem czy rzeczywiście, ulepszanie produktu).
5. Profesjonalna burza mózgów – atrakcyjna wersja pisemna.
b) Myślenie lateralne:
1. Myślenie równoległe a argumentacja klasyczna – metoda 6 kapeluszy Edwarda de Bono.
Finał:
Sformułowanie wniosków indywidualnych i zespołowych, podsumowanie użyteczności poznanych narzędzi w danym środowisku pracy.